تجربه‌ی سکوت و سرمای شمالگان در آلبوم زیبایی از گروه اناو

مایلوت گفت:

به جرات میتوان گفت که برای ساخت این آلبوم هزینه روانی شده است و سازندگان بعد از کامپوز کردن تا حدی احساس کمی و کمبود در خودشان کردند. از وجود مایه گذاشتن است و این را من هنر نامیدن خوشتر دارم تا هرچه دیگر.
در مرتبه نخست بعد از شنیدن باخود گفتم زیباست… اما بار دوم باخود گفتم قطعا! زیباست!….. تا در مرتبه پنجم متوجه شدم آشفته و شیدا ی این اثر شده ام و قدرت دل کندن را از کف داده ام. حتی باعث حواس پرتی ام از آلبوم جدید نومدز و کافمن شده است.ملودیهای هر قطعه از همان ترک اول تا به انتها هرکدام از درون دل ملودی قبلی درآمده اند و مانند یک هزارتویی میمانند که گرچه همه شبیه به هم اند اما در حقیقت این همان نکته ی انحرافیست!
این…این آلبوم همان جیوه ی سرد معروف است که اجازه میدهم سراسر وجودم را احاطه کند تا در افکارم آفریشنی چند نو و دلپذیر رخ دهد.
سیال بودن و فلو (روبه جلو) بودن اثر تا به حدی در اصول امبینتی پست راک نهفته شده است که برای پیدا کردنش باید مسخ اثر شد.
شادی درونیم از آن بابت است که با شنیدنش و تصور خودم به همراه احساس والای درون آلبوم نور شمالگان سامسارا را برای مدتی چند فراموش کرده با حواس پرتی کامل در پهنه تخیلاتم مسیریابی میکنم.
نه به باران و برف و نه سرمای سخت و خشک زمستان نه حتی آرامش نیمه های شب نیاز است تا حس گوش فرادادن به این آلبوم را داشته باشید. بلکه فقط به خودش نیاز دارید!

Arthur Schopenhauer گفت:

با پوزش، حرف های بغایت بی ربط و بی معنی فردی قدرنشناس و کانا! موجب واکنش درست و بجای کاربران دیگر شد. البته برخی هم فرد مزبور را لایق پاسخی ندانستند. شنیدن این آلبوم غنی، برخلاف نظر فردی که به هیچ رو لایق دیدن سایت بی همتای والا هم نیست، باعث انگیزه ی خلق جمله هایی شد که ما از خواندنشان لذت بردیم و با آنالیز و درک و حس شخصی، به معلومات! اندکمان نیز اضافه گشت. ممنون از والا و سپاس از جناب مایلوت عزیز. امیدوارم همواره بتوانید در محبوب ترین سایتمان، کامنت های خاص و پرمغزی بنویسید. البته نه با دیدن تراوش روح های آسورایی (بدنهاد)…